Türk Medeni Kanunu’na göre, evlilik birliği temelinden sarsıldığında veya taraflar arasında evliliğin sürdürülmesini imkânsız hale getiren sebepler oluştuğunda, boşanma davası açılabilir. Boşanma davaları, çekişmeli ya da anlaşmalı olmak üzere iki ana kategoriye ayrılır. Anlaşmalı boşanma, tarafların en az bir yıl süren evlilikten sonra, boşanma ve sonuçlarına dair tüm hususlarda mutabık kalmaları durumunda mümkündür. Bu durumda tarafların birlikte başvurması veya bir tarafın açtığı davayı diğerinin kabul etmesi gerekir.
Çekişmeli boşanma ise, tarafların boşanma konusunda veya boşanmanın fer’i sonuçlarında (velayet, nafaka, tazminat vb.) anlaşamadıkları hallerde söz konusudur. Bu tür davalarda, eşlerden biri kusurlu olduğunu kabul etmeyebilir ya da diğer eşin kusurunun daha ağır olduğunu iddia edebilir. Türk Medeni Kanunu madde 161 ve devamında düzenlenen özel boşanma sebepleri; zina, hayata kast, kötü muamele, terk ve akıl hastalığı gibi durumları içerir. Ayrıca, evlilik birliğinin temelinden sarsılması, genel boşanma sebebi olarak düzenlenmiştir.
Boşanma davası sürecinde mahkeme, özellikle çocukların üstün yararını gözeterek velayet, kişisel ilişki düzeni ve iştirak nafakası gibi konuları titizlikle değerlendirir. Ayrıca maddi ve manevi tazminat talepleri de davanın önemli unsurlarındandır. Tarafların kusur durumu, tazminat miktarını doğrudan etkileyebilir.
Boşanma davaları hem hukuki hem de duygusal yönü güçlü davalardır. Bu nedenle, tarafların hak kaybı yaşamamaları adına uzman bir aile hukuku avukatından destek almaları büyük önem taşır. Dava sürecinin sağlıklı yürütülmesi, doğru delil sunumu ve usule uygun işlemlerle mümkündür.
paylaş
twittle
paylaş
paylaş