Yabancılar hukuku, bir ülkenin topraklarında bulunan yabancı uyruklu kişilerin hukuki durumunu düzenleyen hukuk dalıdır. Bu alan, hem yabancıların ülkeye giriş, çıkış, ikamet ve çalışma haklarını, hem de onların vatandaşlık, medeni haklar ve diğer yasal sorumluluklarını kapsar. Yabancılar hukuku, ülkeler arasındaki uluslararası anlaşmalar, iç hukuk ve genel kabul görmüş insan hakları ilkeleri çerçevesinde şekillenir.
Türkiye’de yabancıların hukuki statüsüne ilişkin düzenlemeler, 6458 sayılı *Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu’nda yer almaktadır. Bu kanun, yabancıların Türkiye´ye girişini, ikamet izinlerini, çalışma izinlerini ve uzun süreli ikametlerini düzenleyen çeşitli hükümler içerir. Ayrıca, sığınmacıların hakları da bu kanunda korunmaktadır.
Yabancı uyruklu kişiler Türkiye´de çeşitli amaçlarla ikamet edebilirler. Öğrencilik, çalışma, yatırım yapma veya aile birleşimi gibi nedenlerle ikamet izni alabilirler. Çalışma izinleri, yabancıların Türkiye´de çalışabilmesi için gereken izni sağlar ve bu süreç, genellikle Türkiye Cumhuriyeti Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından denetlenir.
Bir yabancının Türkiye’de kalma süresi, kanunla belirlenen kurallar çerçevesinde sınırlıdır. Ancak uzun süreli ikamet izni, yerleşik yabancıların belirli şartları yerine getirmesi durumunda alınabilir. Ayrıca, Türkiye’de yerleşik yabancılar için vatandaşlık başvurusu da mümkündür.
Yabancılar hukuku, bir ülkenin dış politika hedefleriyle de bağlantılıdır. Uluslararası anlaşmalar, göçmen hakları ve devletler arası ilişkiler, bu hukuk dalının gelişiminde önemli bir rol oynar.
paylaş
twittle
paylaş
paylaş
